interactions - installations


Πέτρος Μπάτσιαρης
Αναδρομική Έκθεση "ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ & ΑΝΑΔΥΣΗ"
6 - 11 Φεβρουαρίου 2018
Πολιτιστικό κέντρο Δήμου Αθηναίων "Μελίνα"
​
Η αναδρομική έκθεση «Αναζήτηση και Ανάδυση» διοργανώθηκε προς τιμήν του εικαστικού και εκπαιδευτικού Πέτρου Μπάτσιαρη από την οικογένεια του με τη σημαντική συμβολή του συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. «Ο Παρθενώνας».

Από το μεγάλο έργο του έγινε προσπάθεια να εκτεθούν αντιπροσωπευτικά έργα από όλες τις ενότητες προβάλλοντας έτσι την πορεία του καλλιτέχνη, αρχίζοντας από τη φοίτηση του στην Σχολή Καλών Τεχνών και καταλήγοντας στις εγκαταστάσεις με τα υφαντά.

Η φιλόξενη αίθουσα του ‘Μελίνα’ πλημμύρισε για μια βδομάδα με χρώματα και επισκέπτες.
​
Παράλληλα, με πρωτοβουλία του συλλόγου ‘Ο Παρθενώνας’, επισκέφτηκαν οργανωμένα την έκθεση μαθητές από σχολεία της περιοχής, στην οποία υπήρξε εκπαιδευτικός το τελευταίο διάστημα (72ο Δημ. Σχολείο Αθηνών). Οι ομάδες των μαθητών με την εμψύχωση των συνοδών εκπαιδευτικών υλοποίησαν δράσεις με αφορμή το έργο του.

Η έκθεση συνοδεύτηκε από την έκδοση του βιβλίου «Αναζήτηση και Ανάδυση» από τις εκδόσεις «Καλειδοσκόπιο» με έργα και κείμενα του ιδίου.
Στήσιμο της έκθεσης
Στην επιλογή των έργων και στο στήσιμο της έκθεσης, καθώς και σε όλη την πορεία της διοργάνωσης βοήθησε σημαντικά ομάδα φίλων εικαστικών. 
Εγκαίνια της έκθεσης
Πλήθος κόσμου παρευρέθηκε στα εγκαίνια της έκθεσης την Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018 και τίμησε με την παρουσία του τον Πέτρο.
Ο Σύλλογος εκπαιδευτικών Π.Ε. "Ο Παρθενώνας" διοργάνωσε μια κεντρική εκδήλωση όπου ομάδα φίλων δασκάλων παρουσίασε το εκπαιδευτικό του έργο τονίζοντας την ευαισθησία του απέναντι στους μαθητές του και παράλληλα τη συμμετοχή του στους μεγάλους αγώνες και τις διεκδικήσεις, αναφέροντας διάφορα περιστατικά από τη συμπόρευσή τους και παρουσιάζοντας βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα.
Την έκθεση τίμησε με την παρουσία του ο πρύτανης της Σχολής Καλών Τεχνών, Κος Πάνος Χαραλάμπους, ο Διευθυντής Π.Ε. Ά Αθήνας Κος Παπαεωργίου.
Επισκέψεις σχολείων
Τα πρωινά επισκέφτηκαν το χώρο της έκθεσης ομάδες μαθητών και με την καθοδήγηση των συνοδών εκπαιδευτικών υλοποίησαν δράσεις με αφορμή το έργο του εικαστικού-εκπαιδευτικού.
Συγκινητική η παρουσία μαθητών του Πέτρου απο το 72ο Δημ. Σχολείο Αθηνών. Επίσης ξεχώρισαν οι λιλιπούτειοι μαθητές από τον παιδικό σταθμό "Γιουκάλι" με τη δασκάλα τους Βένη Καντερέ.
Όλοι τίμησαν τον Πέτρο...

13 ΙΟΥΛΙΟΥ     30  ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ  2016
ΓΗ, ΞΗΡΑ / TERRA  FIRMA
ΚΙΜΩΛΟΣ


​
Πολιτιστικό ιζηματογενές  /
​Cultural sedimentary 

​ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ  ΔΙΑΣΤΡΏΜΑΤΩΣΕΙΣ




Η σκάλα 
32,5Χ42cm 
(Εκτύπωση inzekt σε χαρτί ακουαρέλας από μένα , μεταξωτές κλωστές από τη Μαίρη Καφόρου)
Στου Βατσιμάνη και στη συνέχεια  στο Ιατρείο του νησιού.
​
Κίμωλος,Πολυ-οριζοντική γη
(τοπίο με συνέχειες και α-συνέχειες)
"Γη  με αναδυόμενο  νήμα"
32,5Χ42cm 
(Εκτύπωση inzekt σε χαρτί ακουαρέλας από μένα , μεταξωτές κλωστές από τη Μαίρη Καφόρου)
 Stavendo



​Tα  χαλιά μεταναστεύουν σαν τα πουλιά
 
           
 
       Δεν ζούμε σε ένα άδειο κενό χώρο. Ζούμε σε ένα  χώρο που μπορεί να ρέει όπως το γάργαρο νερό .
 Ζούμε σε μια καθημερινότητα με συνεχείς ροές  και  επαναλήψεις καταστάσεων που αν και συντελούνται, βιώνονται και διαπιστώνονται σαν φυσικά και κοινωνικά επακόλουθα, σαν χωροχρονικές ακολουθίες,  πιέζονται να τείνουν  προς την ομοιογένεια  και  την αποφυσικοποίηση. Επανάληψη του ιδίου χάριν της ομοιομορφίας ή χάριν της πολυμορφίας; Είναι ένα ερώτημα ενδιαφέρον τελικά.
​  H μεταβαλλόμενη εγκατάσταση   με κιλίμια και χαλιά  , του ελληνικού χώρου , της Μεσογείου και της Ανατολής ευρύτερα , εισερχόμενη και υποδεχόμενη   σε διάφορους  χώρους, αποβλέπει :
  • Στο  να δημιουργήσει  νέες διευρευνήσεις  και  επανατοποθετήσεις στο ζήτημα της ταυτότητας.  
  •  Να διερευνήσει  πως γίνεται αυτή η μεταφορά του τοπίου σε ένα χαλί, ποιους συμβολισμούς έχει, πως επηρεάζει και εμπνέεται από το συλλογικό φαντασιακό.
  • Επίσης να διερωτηθεί κανείς πώς η  επανάληψη του ιδίου γίνεται αξία της διαφοράς ,  χάριν όχι της πολυπολιτισμικότας που επινοεί και εκμεταλεύεται  η κυριαρχία , αλλά χάριν της πραγματικότητας και της διαφοράς.

Τα χαλιά και τα κιλίμια έχουν  σαν βασικό συστατικό μέσα τους   το να λύσουν βιωτικές ανάγκες με  υλική αισθαντικότητα,   να εκφράσουν ένα συλλογικό κοινοτικό βίωμα  πολύτιμο  και μέσα στη διαδικασία αυτοπαραγωγής τους να υποδεχτούν τη  βαθιά επικοινωνία  και τις  αλληλεπιδράσεις των ανθρώπων.  Χωρίς να επέλθει καμιά βία, τα χαλιά ταξιδεύουν, σε όλη τη γεωγραφία , από τα προκαπιταλιστικά χρόνια ακόμα  μέχρι σήμερα , ξεπερνάνε τα σύνορα, μεταναστεύουν , και κουβαλάνε πάνω τους το πολύτιμο  σώμα της συνύπαρξης . 
                  
                           
 
Η μεταβαλλόμενη ιδιότυπη in citu εγκατάσταση που ξεκινάει  από την αρχετυπική  δομή του «γίκου» - γνώριμης  κατασκευής στα σπίτια της Κιμώλου και όχι μόνο  - μετατρέπεται  από ένα κατ αρχήν πυκνό σώμα, από απλή συσσώρευση  δεδομένων  σε δυναμικό διασκορπισμό,  σε σαφείς θέσεις   και φιλοδοξεί να συμμετέχει με τους κατοίκους και επισκέπτες  του νησιού, σε μια πολύτιμη ροή γνώσεων, αναμνήσεων , παραστάσεων εμπειριών και σχέσεων.   
 
Η έρευνα  περιλαμβάνει  δράσεις ,  που ξεκινάνε από διάφορες φάσεις της οικοτεχνίας αυτής   σχετικές με την έννοια του προγραμματισμού στο χώρο και το χρόνο της εργασίας  (Μέτρημα και Διάσιμο στον τοίχο και στο χώρο) ή τον καθαρισμό  με κιμώλεια γη –πρώτη ύλη που υπάρχει  στον τόπο  και  που κουβαλάει μια επανάληψη στον  ιστορικό χρόνο, μιας και  από τα Μινωική εποχή χρησιμοποιείται   στην οικιακή  υφαντουργία.

To video « Επαναλήψεις   του ιδίου και του διαφορετικού»  αποτυπώνει μέσω της  ροής του νερού πάνω σε ένα κιλίμι την αέναη κινητικότητα του ιδίου και  του διαφορετικού .

Οι επεξεργασμένες εικόνες  32,5Χ42cm (Εκτυπώσεις  inzekt σε χαρτί ακουαρέλας , μεταξωτές κλωστές ) λειτουργούν σαν σχέδια που  υπενθυμίζουν το δρόμο μια διαχρονικής έρευνας πάνω στο τοπίο,  είναι όπως κάνουν πάντα τα σχέδια  ο προγραμματισμός μια εργασίας , κάτι σαν τα   « Διασίματα» για την προσωπική ύφανση .

Επίσης το Εργαστήριο για τη Σχηματοποίηση  για τα παιδιά των κατοίκων και των επισκεπτών,   αφορά εν γένει  την  εμπειρική μεταφορά του τοπίου σε  ένα κιλίμι με τη γεωμετρικότητα και  με την επανάληψη  του ίδιων σχηματοποιημένων μοτίβων και πάνω από όλα τη χαρά .

Τα χαλιά και τα κιλίμια είναι έξω και πάνω από τις  κυρίαρχες εικόνες, πέρα από τα απομαγεμένα αντικείμενα.  Είναι « ο κήπος του χειμώνα» αυτό που  αποκάλεσε ο  M. Foucault ,  στο άρθρο του  «Περί αλλοτινών χώρων», η συμβολική αποτύπωση και η οργάνωση του κόσμου, η ετεροτοπία  μέσα στον οίκο.
Τα χαλιά και τα κιλίμια μεταναστεύουν και κουβαλάνε επάνω τους πολύτιμη ζωή. Και την επανεμάγευση του κόσμου ίσως , ο οποίος είχε διασχίσει κάποτε τον ουρανό με ένα ιπτάμενο χαλί.
Π.Μπ.   


 
   


​
Carpets migrate like birds
The repetition of the same as the different
           
We don’t live in an empty space. We live in a space which can flow like running water                    
       more here

​

Εικαστικός περίπατος
Για την επέκταση της μνήμης και της εμπειρίας
ημέρα 1η της εγκατάστασης​
Εσωτερικό του Βατσιμάνη

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΜΗ -ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΡΩΜΑΤΩΣΕΙΣ- ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΕΝΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ  ΤΟΠΙΟΥ
​ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ

Συσωρευμένη ξηρά γη (terra firmma), μια αποθήκευση δεδομένων , save as θα λέγαμε σήμερα. Πρωτογενή υλικά, βαφές από πετρώματα, φυτά, έντομα, νήματα από ζώα  που διέσχισαν και επηρέασαν χωρίς βία τα τοπία το καθένα με τη δική του χρονικότητα. 
Τοπία που μεταφέρθηκαν μέσα στο σπίτι των ανθρώπων με γεωμετρικά σχέδια και επαναλήψεις. Πολιτιστικές διαστρωματώσεις, αλληλεπιδράσεις, συνυπάρξεις, χρονικότητες. Για τις ανάγκες και πέρα από αυτές. Ο γίκος σαν την αρχιτεκτονική τομή της πυκνότητας, της χρονικότητας   και του φαντασιακού των ανθρώπων.

Εγκατάσταση σε εσωτερικό χώρο, στα πλαίσια του Εικαστικού περιπάτου της Κιμώλου / Βατσιμάνης¨
"Ο γίκος": κιλίμια σε λευκό τραπέζι 110χ110εκ. 
Κιλίμι επιτοίχιο με απλές διαστρωματώσεις 
¨Η σκάλα¨ : ψηφιακή εκτύπωση 42χ32,5εκ. ,κλωστή από μετάξι 




​
Εικαστικός περίπατος
Για την επέκταση της μνήμης και της εμπειρίας
ημέρα 2η της εγκατάστασης
Εξωτερική αυλή του Χρυσοστόμου
ΤΕΤΡΆΓΩΝΟ -​
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ  ΚΑΤΟΨΗ  - ΣΥΝΥΠΑΡΞΕΙΣ - ΑΝΟΙΧΤΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το ξεδίπλωμα και το άνοιγμα στο χώρο, 
Επαναφορά και υπενθύμιση για τη συνύπαρξη και τη φιλοξενία  των ανθρώπων οποιασδήποτε καταγωγής  και χρώματος, επίσης τόσων και τόσων ανθρώπινων  στιγμών, ψιθύρων, ιστοριών, μύθων και θρύλων, ονειροπολήσεων. Η εγκατάσταση είναι terra firma, πολλά κομμάτια ξηράς γης με όλα τα υλικά των τόπων των κατασκευαστών: ζωικό μάλλινο νήμα, χρώματα από πετρώματα, από φυτά, από έντομα, ότι πολύχρωμο διαθέτει η φύση και η φύση μας ειδικότερα.  Όλα αυτά τα πρωτογενή υλικά  δανείζονται από τη φύση και οργανώνονται με γεω-μετρικό τρόπο,  από όλο αυτό το οργιαστικό  φαντασιακό και τις πολιτισμικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των κατασκευαστών όλης της Μεσογείου και της Ανατολής και  μεταξύ αυτών που τα παρήγγειλαν ή τα μετέφεραν σε άλλους τόπους, βάζοντάς τα σε  κατάσταση μετανάστευσης. Με οριζόντιο τρόπο, μια αρχιτεκτονική μεταβαλλόμενη κάτοψη για την ισότιμη συμμετοχή, το συνανήκειν, την φιλοξενία, την ανοιχτότητα . Επίσης για  την εξασκούμενη  σωματικότητα και αισθαντικότητα. Αυτό το  πολύχρωμο  εσωτερικό του σπιτιού,  8Χ8 m -ξεδιπλώνεται και αναπτύσσεται - σαν κοινός τόπος-  έξω  στη γειτονιά, στο μεγάλο μας σπίτι, στη δημόσια  αυλή μια παλιάς εκκλησίας του 17ου αιώνα και επαναλαμβάνει το ίδιο  με την αξία  του διαφορετικού.

Εγκατάσταση στα πλαίσια του Εικαστικού περιπάτου της Κιμώλου / Προαύλιος χώρος  του Χρυσοστόμου 

8x8m,  αρχετυπικό τετράγωνο με 21 κιλίμια και χαλιά  
Εικαστικός περίπατος /Κίμωλος 2016
​



,​
Εικαστικός περίπατος
Για την επέκταση της μνήμης και της εμπειρίας
Επόμενες ημέρες
Ο ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΣΜΟΣ 
Ο διασκορπισμός σε δημόσιο και ιδιωτικό χώρο.


Διατάξεις,  τοποθετήσεις  και γεω-μετρίες των πρωτογεννών υλικών του τοπίου σε ένα κιλίμι του Μεσογειακού χώρου με την ύφανση από λαϊκούς ανώνυμους ανθρώπους ,  σε διάλογο με τις διατάξεις και τοποθετήσεις των  υλικών του τόπου μέσα στο πλαίσιο της ελευθεριακής αρχιτεκτονικής .
Τοποθετήσεις  και επανατοποθετήσεις ​ στο (και δια του)  κοινωνικού.

Δημοτικό Σχολείο Κιμώλου
Ιατρικό Κέντρο Κιμώλου,
Ο φιλόξενος χώρος διαμονής μου στου Πρεζάνη
Τα λαβυρινθώδη σημεία του χωριού

​​


​Εικαστικός περίπατος
Για την επέκταση της μνήμης και της εμπειρίας
Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ
.


Η επανάληψη στον κατοικήσιμο χώρο.
Το ίδιο και το διαφορετικό.
Το ίδιο με την έννοια του  ιδιαίτερου.


Τα μαθήματα περί  χάους και  τάξης

Το αυθόρμητο και το ένστικτο
Η γεωμετρικότητα

​Το μέτρο





Η έρευνα έγινε και συνεχίζεται  
για την Επέκταση της Μνήμης και της Εμπειρίας
στα πλαίσια της  του Εικαστικού περιπάτου της Κιμώλου.



​Αέναες κινητικότητες του ιδίου και  του διαφορετικού 
Άπειρες  επαναλήψεις του απλού σε ένα χωριό ποίημα.
Από το ξεκίνημα αυτού του έργου (όπως και στα προηγούμενα) είναι εκεί το χέρι της Μαίρης Καφόρου. Μοιραζόμαστε τόσα πράματα στη ζωή και είμαι ευγνώμων γι` αυτό πάρα πολύ . Μου μετέδωσε αυτή την αγάπη για τα υφαντά και τα κεντήματα όπως και για πολλά άλλα.
Η σκάλα και το κέντημα σ` αυτή τη δουλειά είναι δικά της. Μ` αρέσει πολύ αυτό. 


​
​ Επεξεργασμένες εικόνες  32,5Χ42cm (Εκτυπώσεις  inzekt σε χαρτί ακουαρέλας , μεταξωτές κλωστές )



​
 video « Επαναλήψεις   του ιδίου και του διαφορετικού»
για την  αποτύπωσης μέσω της  ροής του νερού πάνω σε ένα κιλίμι
​της αέναης κινητικότητας του ιδίου και  του διαφορετικού . 












​
          17 martz  2016, Athens

​Κήπος του Χειμώνα:
 Συμμετοχή στην έκθεση "(test) In between" - Κατερίνα Αθανασίου .  
​Beton7 Gallery
Περιβάλλον για τον ενδιάμεσο τόπο, από τον τόπο υποδοχής και εκκίνησης ως τον τόπο προορισμού. Ένα κήπο, "τον κήπο του χειμώνα" , κατά τον M. Foucault, που είναι ο ενδιάμεσος τόπος μεταξύ οίκου και φύσης. 

​περισσότερα εδω
text
Beton7 Gallery
Εγκαίνια: 17 Μαρτίου 2016 | 20:00
Διάρκεια: 17 Μαρτίου – 5 Απριλίου 2016

http://www.beton7.com/index.php/el/programma/ektheseis/item/988-test-in-between-%CE%B2eton7-m%CE%B1%CF%81-16.html
​
12 Μay 2010
   IGLOU: Ένας τόπος για την κοινότητα  
Έργαστήριο : 
 Με «αυτό που είμαι» σε ένα κοινό τόπο.
​

Διαδραστικό με την  ομάδα  των δασκάλων  του  132ου Δημοτικού  Σχολείου Γκράβας, με θέμα το “Ιγκλού”.   Διήμερη συλλογική εργασία,  συζήτηση, μοίρασμα μέσα σε μια σκηνή, μέσα στη τάξη.  Επαναπροσδιορισμός του χώρου.
Η  Κοινότητα ως καταφύγιο και διαπραγμάτευση  ορίων.






​

>    20 Φεβρουαρίου 2010
υφαίνω/ weave 
υφαίνω  με ζεστό νήμα σε σκληρές εποχές  /
Hot thread weaving in hard times  ,

Λέξεις και  εικόνες από το εργαστήριο για τη διαφορετικότητα.
 Η αυτοεικόνα και ο ''Άλλος''
 ( η αφήγηση ενός λαϊκού  παραμυθιού, μια μεταλλική διάτρητη λαμαρίνα και ένα ζεστό νήμα που ενώνει ) 
                                                                                                                              
 
Διαδραστικό εργαστήριο , στοιχεία performans με ενήλικες εκπαιδευτικούς ,
​ εικαστικό ψυχολογικό παράγωγο ,  ενισχυμένη αυτοεικόνα.

 ​«Ο ποντικός και η θυγατέρα του»:   Ένα ίχνος του λαϊκού πολιτισμού και η ετερότητα

Διερωτήσεις και εσωτερική συζήτηση πάνω στη διπολικότητα , βιωματική  διερεύνηση των σχέσεων του "εγώ"  με τον " άλλο" σε 4  ομάδες:
Φως και σκιά (ΗΛΙΟΣ)
Πύκνωση και αραίωση (ΣΥΝΝΕΦΟ)
Κίνηση και ακινησία (ΑΕΡΑΣ)
Στέρεο –ευμετάβλητο (ΚΑΣΤΡΟ)


Yλικά:
Βιντεοπροβολή  με διαπραγμάτευση  την αρχή της δράσης με αφορμή το έργο του Joseph Beuys.
 'Ηχος: c oncept album Wish You Were Here. Pink Floyd
 Μεταλλική  λαμαρίνα διάτρητη 100Χ200 cm .
Μάλλινο  νήμα
Αφήγηση

 Το   παγερό και συμπαγές  περιβάλλον.    
  Η θέρμη και  κίνηση   ανάμεσα στο διάτρητο.  
​Αυτό που  ενώνει  διαπερνάει  το ψυχρό σώμα.

                                                            
Σχολή Μωραϊτη, ΟΜΕΠ Νηπιαγωγών, Αθήνα   
  http://podikiseifansi.blogspot.gr